Adam Mickiewicz to wampir? Top 7 książek na jesień | MORE Książkowe

Co wampir Mickiewcz robi spacerując po Placu Zbawiciela? Dlaczego mężczyzna odcina dłonie żołnierzy z obozu przeciwnika? Jak osiągnąć przyjemność podczas spaceru w lesie? Przed Wami przegląd najciekawszych książek jesieni.

Wybrałam moje ulubione książki z ostatniego miesiąca. Wbrew pozorom znajdziecie tutaj dużo poezji. Wampir Mickiewicz przemawia trzynastozgłoskowcem, dwóch ojców rozdzielonych murem między Izraelem a Palestyną starają się przepracować żałobę w prozie tkanej z czułości i troski, a dzieci snują się po szpitalnych korytarzach w sennym majaku.

Heksy | Agnieszka Szpila

Wow, co to była za jazda bez trzymanki. Prezeska koncernu paliwowego zarządza odwiert w Bałtyku, czym naraża się ekologom. Antypatyczna bohaterka lekceważy troskę o klimat, stara się być bardziej męska od otaczających ją mężczyzn. Wypiera też swoje potrzeby seksualne, przed których spełnieniem wzbrania się mąż. W pewnym momencie coś w niej pęka. Trafia do szpitala psychiatrycznego, po drodze nawiązując łączność z założycielką kultu opartego o eksplorację kobiecej seksualności poprzez kontakt z przyrodą. Rzecz w tym, że postać ta żyła w XVII wieku. Zdaję sobie w pełni sprawę, że nie jest to lektura dla każdego. Powieść ma na sztandarze znak czaszko-macico-waginy, radykalnie odrzuca nauki kościoła, dużo tu opisów masturbacji mchem czy gałązkami. Jednak jeśli macie odwagę, ruszajcie na spacer do tej gęstwiny.

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa W.A.B. 

Wypiór | Grzegorz Uzdański

Kto ukrywa się w szafie w warszawskim mieszkaniu, marzy o zobaczeniu inscenizacji Dziadów w teatrze (ale nie cichaczem, tylko w loży honorowej), tęskni za Litwą i… dorabia jako stróż nocny? Wampir Mickiewicz! Towarzyszy mu para współlokatorów, a zasadniczo głównych mieszkańców zajmowanego przez wieszcza lokalu. Większość ich przygód rozpisana jest na trzynastozgłoskowiec. Uzdański, który wypłynął na szerokie wody dzięki tworzeniu nowych wierszy sławnych poetów, nie bierze jeńców. Bezbłędnie podrabia teoretycznie niepodrabialną frazę. Używa jej, bo opowiedzieć o współczesnych bolączkach, o tym jak epoka romantyzmu nadal nasyca naszą podświadomość i o tym, jak to jest być nieumarłym. Dawno nie czytałam nic, co dałoby mi tak ogromny zastrzyk czystej frajdy.    

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Filtry. 

Sielanki | George Saunders

Amerykański klasyk – George Sanders – zabiera nas w podróż przez przedmieścia i bezdroża, gdzie spotykamy plejadę groteskowych bohaterów. Jest tu chłopak, dorabiający w knajpie jako seksowny pilot, po godzinach mierzący się z gniewem zmarłej ciotki o polsko brzmiącym nazwisku. Jest też para pracowników parku rozrywki, którzy odtwarzają role neandertalczyków. Każde z opowiadań pełne jest fascynującego poczucia humoru, które jednocześnie bawi i wpędza w poczucie dyskomfortu. Jeśli – tak jak do niedana ja – nie mieliście jeszcze przyjemności z Sielankami Saundersa, teraz może być dobry moment, żeby po nie sięgnąć. Wydawnictwo Znak wydało książkę w tłumaczeniu Michała Kłobukowskiego. 

Powiem wam, co o tym myślę | Joan Didion

Rok 2021 przyniósł renesans Joan Didion w Polsce. Najpierw w lutym nakładem Wydawnictwa Cyranka ukazało się Dryfując do Betlejem, następnie w czerwcu Wydawnictwo Relacja opublikowało Rok magicznego myślenia, by w październiku sięgnąć również po Powiem wam, co o tym myślę. Didion jest amerykańską pisarką, reporterką i eseistką. Jej styl charakteryzuje precyzja balansująca na granicy chłodu. Pod warstwami wyszlifowanych zdań buzują jednak emocje i zaangażowanie autorki. Powiem to zbiór rozproszonych dotąd tekstów, dotykających kwestii kobiecości, napięć na tle politycznym i własnej pracy twórczej. Mocno polecam! Muszę jednak zrobić jedno zastrzeżenie: sięgając po książkę, koniecznie pomińcie wstęp, który mógłby nosić tytuł Powiem wam co o tym myśleć. Autor przedmowy do oryginalnego wydania – Hilton Als – postanowił opowiedzieć całą książkę, m.in. przywołując obszerne cytaty z tekstu, którego lektura dopiero przed nami. Ugh. 

Tłumaczenie Jowita Maksymowicz-Hamann. 

Historia zapisana na drzwiach i dwie inne opowieści | Christine Lavant

Kiedy w moje ręce wpadły Zapiski z domu wariatów – poprzednia książka Christine Lavant, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Ossolineum – przepadłam. Łamiące serce trzy krótkie teksty przybliżają pobyt w domu wariatów. Nasączone rozchwianą emocjonalnością, zostaną ze mną na długo. Historia zapisana na drzwiach i dwie inne opowieści porusza podobne motywy – zamknięcie w szpitalnej przestrzeni, poczucie braku kontroli nad swoim życiem – ale opisuje je z perspektywy dziecka. Książka znajduje się na styku Zapisków Lavant i powieści Małe rączki Andrésa Barby. Austriacka autorka ponownie sięga do prywatnego doświadczenia – jako dziecko była długo hospitalizowana ze względu na przewlekłe choroby. Tłumaczenie Małgorzata Łukasiewicz. 

Bratnia dusza | David Diop

W Bratniej duszy śledzimy losy Senegalczyka, który w czasie I Wojny Światowej walczy w szeregach armii francuskiej. Gdy umiera jego przyjaciel, stara się go pomścić za pomocą makabrycznego rytuału. Stopniowo zaczyna dryfować z dala od porządku obowiązującego w koszarach, wzbudzając grozę wśród żołnierzy ze swojego obozu. Książka łączy w sobie opowieść o ludzkiej kondycji, indywidualną walkę bohatera, obciążonego wojenną traumą i poetycki język, przenoszący całość na inną orbitę. Bratnią duszę przeczytałam na fali poznawania wszystkich finalistów tegorocznej Międzynarodowej Nagrody Bookera. Cieszę się, że dzięki Wydawnictwu Cyranka książka tak szybko ukazała się w Polsce. Tłumaczenie Jacek Giszczak.

Apeirogon | Colum McCann

Apeirogon to misternie zbudowana mozaika, składająca się z przeżyć dwóch ojców, funkcjonujących po dwóch stronach zasieków, rozdzielających Izrael i Palestynę. Mężczyźni stracili swoje dzieci w wyniku zamachów. Swoją żałobę wykorzystują do zgłębienia sytuacji w jakiej się znaleźli, rozprawiają o systemowej nienawiści, szukają pocieszenia w społeczności. Colum McCann jest Irlandczykiem, który natknął się na historię 13-letniej Smadar i 10-letniej Abir. Z olbrzymią uważnością zaczął pracować nad opowieścią, starając się nie przywłaszczyć sobie cudzego doświadczenia i nie żerować na sensacyjnym wymiarze historii. To proza pełna troski i czułości dla bohaterów.

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Poznańskiego. Tłumaczenie Aga Zano. 

Wampir Mickiewicz zaostrzył apetyt na więcej rekomendacji? Sprawdź cykl MORE Książkowe