Najgorsza piosenka świata. Internauta taką wskazał, inni mu wtórują, artysta się broni
Po zespole Edward Sharpe and The Magnetic Zeros nie ma już śladu, ale internauci nagle przypomnieli sobie o jego istnieniu. Wystarczył raptem jeden tweet, który poniósł się szerokim echem.
Wszystko zaczęło się od fragmentu występu zespołu Edward Sharpe and The Magnetic Zeros w cyklu Tiny Desk Concerts, o którym, nie szczędząc gorzkiego i zdawkowego komentarza To najgorsza piosenka świata, przypomniał niejaki Justin Boldaji. Amerykańska formacja zagrała wówczas niewielkim studiu swój największy przebój Home, który znalazł się na płycie Up from Below z 2009 roku. Trudno nie kojarzyć tego numeru. Poza playlistami i radiowymi ramówkami pojawiał się w filmach, reklamach i kampaniach społecznych.
Stomp clap, czyli udawanie hipisa
Klip z prowokacyjnym podpisem, który na platformie X zdobył aż 90 tysięcy wyświetleń, rozpoczął intensywną dyskusję na temat ery stomp clap. Chodzi oczywiście o piosenki popularne w latach 2009-2015, w których folkowe dźwięki łączono z rytmicznym tupaniem, klaskaniem oraz chwytliwymi tekstami.
Miał tylko pianino, telefon i zbyt dużo wspomnień. Alex Warren pokazuje, że siła tkwi w autentyczności
Głównymi przedstawicielami tego nurtu byli The Lumineers, Mumford & Sons czy właśnie Edward Sharpe & The Magnetic Zeros. Internauci nie tak dawno temu zaczęli spekulować, że za popularnością tej muzyki w rzeczywistości stoi marna imitacja ruchu hipisowskiego i brak autentyczności. Twórcom zarzuca się, że przywłaszczają elementy muzyki ludowej, przeobrażając ją w radiowy, generyczny produkt. – Stomp clap to przyczyna najgorszych błędów ludzkości takich jak dyniowe latte, gentryfikacja Brooklynu albo Taylor Swift – szydził jeden z użytkowników platformy X.
Okazuje się, że największą ofiarą hejtu padła właśnie piosenka Home pochodząca z dyskografii Edward Sharpe & The Magnetic Zeros. Boldaji i jego poplecznicy twierdzą, że to właśnie ten numer stanowi esencję tego, co najgorsze w muzyce. W całej dyskusji nie zabrakło jednak obrońców melodii stojących po drugiej stronie barykady. Ci wierzą, że istnieją o wiele gorsze piosenki, a Home mimo upływu lat jest ich ulubionym przebojem.
Najgorsza piosenka świata? Nie, raczej uniwersalna
Do sprawy, choć obecnie rzadko aktywny w świecie muzyki, postanowił odnieść się lider formacji, Alex Ebert. Frontman uznał, że siłą Home jest uniwersalność jego melodii. – Jeśli usuniesz z piosenki gitarę akustyczną i zastąpisz ją pianinem, a utwór nadal brzmi dobrze – to znaczy, że jest to dobra piosenka. Jeśli później przeniesiesz ją z pianina na harfę i wciąż działa – to nadal jest dobra piosenka. A jeśli odejmiesz nawet harfę i zaśpiewasz ją a capella, a ona wciąż się broni – to dowód, że to naprawdę dobry utwór – powiedział.
Ebert wspomniał również o tym, że to jego grupa była pionierem gatunku, który kilkanaście lat temu święcił triumfy. W czasach swojej świetności nie był aż tak krytykowany. – Byliśmy pierwsi, którzy zrobili to pieprzone stomp i clap w folku, do tego stopnia, że The Lumineers poszukali jednego z naszych producentów i powiedzieli: „Hej, zrób nam to, co Edward Sharpe” – dodał. Na koniec potwierdził także, że nagranie z Tiny Desk Concerts nie jest być może najlepszym wykonaniem kultowego singla, ale wspomina ten występ jako coś naturalnego i zabawnego.
