Powrót kin: na co wybrać się po pandemicznej przerwie?

Do kina na rauszu? Nie ma potrzeby. W naszej selekcji znajdziecie filmy, które upoją Was wrażeniami. Śmiech, łzy, gorzkie refleksje czy moralne rozterki – znów możemy wskoczyć na emocjonalny rollercoaster rozsiadając się jednocześnie w komfortowych kinowych salach.

Powrót kin jest być może najważniejszą nowiną lutego. Wszak nic nie pomaga nam oderwać się od rzeczywistości tak jak porządny seans. Okej, pokazy online spisały się na medal i udowodniły, że taka forma konsumowania kinematografii się sprawdza, ale umówmy się – nic nie jest w stanie zastąpić wycieczki do ulubionego studyjniaka.

Na rauszu

Pamiętacie Polowanie? Świetny dramat z 2012 roku, który opowiadał o niesłusznie oskarżanym o molestowanie seksualne nauczycielu? Wybitny duet reżyser-aktor z tamtego filmu powraca – tym razem w szalonej tragikomedii. Na rauszu to prawdziwa jazda bez trzymanki, i to w oparach alkoholu. Najnowsze dzieło Vinterberga objechało filmowe festiwale na całym świecie i zebrało całkiem pozytywne recenzje. Nie jest to być może najważniejszy obraz w karierze tego reżysera, ale z pewnością dostarczy Wam solidnej dawki rozrywki.

Palm Springs

Pozostając w komediowo-imprezowym klimacie, przenosimy się do słonecznej Kalifornii. Palm Springs zatrzęsło art-house’owym światkiem na początku ubiegłego roku, kiedy to festiwal Sundance postanowił wyłożyć 22 mln dolarów na wykupienie prawa do pokazania filmu w ramach jednego z najważniejszych offowych eventów. News zwrócił również uwagę publiczności – komedia romantyczna najdroższym zakupem w historii Sundance? Świat chyba naprawdę stanął na głowie. Nie jest to jednak typowy, generyczny rom-kom. Twórcy filmu obiecują, że widzowie będą zaskoczeni, a pomóc w tym ma wyjątkowy, fabularny zwrot akcji.

Nigdy, rzadko, czasami, zawsze

Obraz Elizy Hittman to propozycja zupełnie innego kalibru. Historia młodej Autumn (w tej roli zaliczająca wybitny debiut Sidney Flaningan) uwikłanej w trudną rodzinną relację i skazanej na konieczność odnalezienia się w szarej rzeczywistości niewielkiego miasteczka, staje się jeszcze trudniejsza, kiedy ta dowiaduje się o swojej ciąży. Nigdy, rzadko, czasami, zawsze potrafi naprawdę przytłoczyć widza olbrzymią dawką chłodnego realizmu w duchu braci Dardenne. Jest to w pewnym stopniu wariacja perypetii filmowej Rosetty z dzieła wspomnianych reżyserów, który zapewnił im w 1999 roku Złotą Palmę w Cannes. Jeśli nie boicie się szorstkiej, depresyjnej atmosfery, jest to film dla Was.

Szarlatan

Jedna z najważniejszych polskich reżyserek wraca do Oskarowej selekcji tytułów mających szansę na nominację w kategorii najlepszy film międzynarodowy, choć, tym razem, nie będzie ona reprezentować Polski. Zapewniła jej to opowieść o czeskim zielarzu – Janie Mikolášku – w którego, z wielkim powodzeniem, wcielił się Ivan Trojan. Działalność lokalnego znachora budzi w widzu ambiwalentne odczucia, ciężko stwierdzić, czy jest on postacią pozytywną czy negatywną. Ta dychotomia buduje główną fabularną oś dzieła. Śledzenie poczynań głównego bohatera jest ciekawym doznaniem ponieważ trudno przejrzeć jego motywacje i przewidzieć skutki działań. Szarlatan to solidne kina biograficzne dające dość wnikliwy wgląd w alternatywne techniki leczenia w XX wieku.

Zabij i wyjedź z tego miasta

Powszechnie znany jest przypadek, w którym okoliczności powstawania dzieła budują ogromne, bardzo często wręcz nierealne oczekiwania względem końcowego efektu. Czy dzieje się tak również w przypadku powstającego przez czternaście lat Zabij to i wyjedź z tego miasta? O tym musicie się już przekonać sami. Animacja Wilczyńskiego emanuje ogromnymi pokładami szczerości i licznymi odwołaniami do polskiej kultury. To nieprzewidywalna podróż po wspomnieniach autora osadzonych w wyimaginowanej Łodzi. Zdobywca Złotych Lwów i nominacji na Berlinale czy Nowych Horyzontach wydaje się być bezpiecznym wyborem na pierwszy seans po pandemicznej przerwie – z pewnością dostarczy Wam cały przekrój różnych emocji.