Światowy Dzień Poezji: po którą książkę warto sięgnąć?
21 marca obchodzimy Światowy Dzień Poezji. Jeśli nie macie pomysłu, w jakim towarzystwie go celebrować, przedstawiamy rekomendacje.
Wielu osobom czytanie wierszy kojarzy się z uciążliwością czasów szkolnych. Konieczność znalezienia ściśle określonej interpretacji tekstu i odczytania intencji autora bądź autorki zniechęcały do swobodnych podróży przez wersy. My jednak wierzymy, że w poezji znajdziecie wiele przyjemności. Oto książki poetyckie, które świetnie sprawdzą się na początku tej przygody. Znajdziecie tu autorki zarówno zza granicy, jak i rodzimego poletka. Kto zabroni spotkać się z nimi właśnie w Światowy Dzień Poezji?
Sprawdźcie też rozmowę z poetką Patrycją Sikorą
Autobiografia czerwonego | Anne Carson
Jeśli autorka tego zestawienia czyta dziś poezję, to właśnie dzięki Anne Carson i serii Wygłosy wydawnictwa Ossolineum. Autobiografia czerwonego w przekładzie Macieja Topolskiego to opowieść czerpiąca z kultury antycznej. Opowiada o miłości, pożądaniu, tęsknocie i poszukiwaniu własnego miejsca w świecie. Chociaż narracja ma formę poetycką, śledzimy tu fabułę i wątek miłosny. Znacznie ułatwia to oswojenie się z sytuacją: ja czytam wiersze? Żeby nie było – twórczość autorki pokochają również osoby płynnie poruszające się po tym świecie. Pewien poziom przystępności nie odbiera tej poezji ani jej kunsztu, ani fascynującego piękna.
Poltergeist | Urszula Honek
Moją przygodę z Urszulą Honek zaczęłam trochę od środka, bo sięgnęłam najpierw po jej powieść Białe noce (swoją drogą, przyniosła ona autorce m.in. nominację do Nagrody Bookera!). Zaprosiłam autorkę do mojego podcastu i wówczas opowiedziała mi o swojej miłości do wszystkiego, co mroczne i niepokojące. Zdradziła też, że straciła przyjaciółkę, a pamięć o niej chce zawrzeć w książce poetyckiej, nad którą właśnie pracuje. Poltergeist – bo to o nim mówiła – to zbiór ulotnych impresji, pełnych tęsknoty i przywiązania. Żałoba staje się materiałem, z którego Honek rzeźbi poruszające, intymne wersy.
Postkolonialny wiersz miłosny | Natalie Diaz
Jestem wielką fanką Wydawnictwa Współbycie i bardzo kibicuję wszystkim publikacjom Dominiki Wasilewskiej i Oli Kardaczyńskiej. Postkolonialny wiersz miłosny to pierwsza książka w ich katalogu. Jak wspominały na łamach Going. MORE w naszej rozmowie, wiersze Diaz są pełne przyjemności i czułości, przeżywanych wbrew krzywdzącym hegemoniom. Znajdziemy tu protest przeciwko kolonialnej opresji, queerową miłość i propozycje bycia w świecie, które wymykają się temu, co narzuca nam społeczeństwo. Choć wiersze te są bardzo polityczne, dają nam też dużo przyjemności na poziomie literackim i obejmują nas czułym uściskiem.
Dopływy, drgania, powidoki i pieśni | Małgorzata Lebda i Rafał Siderski
Podobnie jak w przypadku Urszuli Honek, moim pierwszym spotkaniem z Małgorzatą Lebdą była jej powieść (Łakome), a nie książki poetyckie. Od tamtej pory nadrobiłam jednak Mer de Glace i Sprawy ziemi. Wydaje mi się jednak, że trudno je będzie namierzyć, więc polecam wam nowszą i bardziej dostępną publikację. Dopływy, drgania, powidoki i pieśni, wydane we współpracy z artystą Rafałem Siderskim, to połączenie poetyckiego uniwersum Małgosi z fotograficznymi kadrami Rafała. To zaproszenie do niespiesznego spaceru, wypełnionego szmerem wody i forma zajrzenia w siebie poprzez kontakt z przyrodą. Nietuzinkowa i warta uwagi publikacja!
Silesian Gothic | Anouk Herman
W Silesian Gothic Śląsk ma warkocze, a czas przyozdabia je wstążką – pisze o tej książce Karolina Krasny. Mamy tu do czynienia z poezją, która splata surrealistyczne gry słowne, miłość do surowego betonu, charakterystycznego dla lokalnej architektury, gwarowe powiedzonka i dziedziczone po PRL mitologie. To też ultrawspółczesna poezja dalekich zakamarków internetu, w której pobrzmiewają wersy popowych piosenek. Anouk Herman trzyma stery nad tym chaosem z niezwykłym wyczuciem, a od Silesian Gothic nie sposób się było oderwać.
