Opowieść o dojrzałej przyjaźni. Pedro Almodóvar prezentuje pierwszy nieanglojęzyczny film

W pokoju obok spotkały się Tilda Swinton i Julianne Moore. Portretują doświadczone przez los kobiety, których relacja zostaje po wielu latach wystawiona na próbę. Hiszpański reżyser przy okazji premiery produkcji nie omieszkał wyrazić swojego zdania na temat eutanazji.

Pedro Almodóvar zadebiutował w świecie kina autorskiego ponad cztery dekady temu. Dzięki komedii Pepi, Luci, Bom i inne dziewczyny z dzielnicy, która trafiła do kin w 1980 roku, znalazł się w panteonie twórców reprezentujących ruch la movida madrileña – ożywienia hiszpańskiej kultury po śmierci generała Franco. Stosunkowo szybko stał się rozpoznawalny także poza Półwyspem Iberyjskim. Zaczął bywać na europejskich festiwalach, wylansował takie gwiazdy jak Penélope Cruz i Antonio Banderas. Jego najważniejsze filmy – Volver, Porozmawiaj z nią oraz Wszystko o mojej matce – weszły do kanonu. Za ostatni otrzymał nawet Oscara.

Nestor kina debiutuje

We wrześniu twórca skończy 75 lat i można śmiało stwierdzić, że jest człowiekiem spełnionym. W jego projekty chętnie angażują się najwięksi aktorzy. Poza wspomnianym Oscarem otrzymał masę nagród, w tym BAFTA, wyróżnienia w Cannes, Złote Globy oraz honorowego Złotego Lwa w Wenecji. Stale udoskonala również swój styl, w którym nie brakuje melodramatycznych, queerowych i emotywnych wątków. Istnieje jednak jedna rzecz, której Hiszpan nie spróbował dotąd w toku swojej kariery. Teraz wreszcie zdecydował się nadrobić zaległości.

Zwiastun aktorskiej Śnieżki z Rachel Zegler podzielił publiczność. Dlaczego?

Przyjaźń wystawiona na próbę

Do sieci trafił właśnie pierwszy zwiastun W pokoju obok. Po ponad czterech dekadach pracy z ojczystym językiem twórca zdecydował się na anglojęzyczny debiut. Główne role zagrały w nim Julianne Moore i Tilda Swinton, z którą Almodóvar wcześniej połączył siły w krótkometrażowym Ludzkim głosie. Poza aktorkami na dużym ekranie zobaczymy m.in. Johna Turturro, Alessandro Nivolę oraz Juana Diego Botto. Zdjęcia do filmu zrealizował Eduard Grau, Hiszpan znany m.in. z Samotnego mężczyzny, Sufrażystki i Wymazać siebie. Muzykę skomponował za to Alberto Iglesias (Szpieg, Wierny ogrodnik, Skóra, w której żyję).

W pokoju obok to historia dwóch kobiet w sile wieku: Ingrid i Marthy. Bohaterki przed wieloma laty należały do redakcji tego samego magazynu. Jedna pisała eseje, a teraz jako uznana prozaiczka zbiera owoce ciężkiej pracy. Druga w tym samym czasie była fotoreporterką wojenną i dokumentowała zmagania na polu bitwy. Los sprawił, że ich drogi znowu się skrzyżują, a relacja – niespodziewanie zacieśni. Opowieść o próbie, przed którą staną, zbudowano na motywach powieści obyczajowej What Are You Going Through Sigrid Nunez. Książki nie opublikowano jeszcze w Polsce, ale czytelnicy nad Wisłą znają jej autorkę z Przyjaciela oraz Słabszych.

W pokoju obok: kiedy premiera?

W pokoju obok jako pierwsi zobaczą goście rozpoczynającego się za chwilę Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji. Później przedpremierowe projekcje produkcji odbędą się w Toronto, San Sebastián i Nowym Jorku. Amerykanie zobaczą ją w regularnej dystrybucji jeszcze przed Bożym Narodzeniem. Nie wiadomo jeszcze, kiedy ich los podzielą polscy widzowie.

Decyzja brzemienna w skutkach

Aktualizacja: O nowości od Almodóvara po raz pierwszy pisaliśmy jeszcze w sierpniu. Tymczasem na włoskim Lido odbyły się już festiwalowe pokazy filmu. Dziennikarze przyjęli go raczej ciepło: Xan Brooks z The Guardian nazywa go hiszpańskim krzewem przesadzonym do kamienistej, obcej gleby, który rozkwita niczym mały cud. Jonathan Romney ze ScreenDaily chwali twórcę za gotowość do opuszczenia językowej strefy komfortu przy zachowaniu cząstki siebie. Nie brakuje jednak także pomniejszych głosów krytycznych. Robbie Collins, recenzent The Telegraph, czuje, że dramat przypomina średnie produkcje Woody’ego Allena.

Sam reżyser nie zdążył się jeszcze odnieść do głosów publiczności. Na konferencji prasowej wytłumaczył za to przesłanie stojące za W pokoju obok. – Ten film opowiada się za eutanazją. W postaci granej przez Tildę możemy docenić akceptację, że pozbycie się raka może nastąpić jedynie poprzez podjęcie decyzji o zabiegu – zdradził. Według niego cały tragizm historii zasadza się na tym, jak duże są konsekwencje prawne takiego wyboru. – Obydwie – ona i jej przyjaciółka – muszą zachowywać się tak, jakby były przestępczyniami – tłumaczy.

Opinia Almodóvara na temat samodzielnego decydowania o śmierci raczej nie dziwią. Twórca już wcześniej dał się poznać jako osoba o progresywnych poglądach. Będąc wyoutowany gej, popiera małżeństwa osób homoseksualnych. Jest wyborcą socjaldemokracji i sprzeciwia się politycznej polaryzacji w swojej ojczyźnie.