Manifest queerowej dojrzałości, rant na byłego chłopaka, a może rozliczenie z hejterami? W Hit Me Hard and Soft aż roi się od easter eggów i ukrytych znaczeń.
Wiosna wyjątkowo rozpieszcza fanów popu. Niedawno upłynął miesiąc od premiery The Tortured Poets Department Taylor Swift. Na początku maja płyty zaprezentowały Dua Lipa i Sia, a stacje radiowe oszalały na punkcie kolejnej gwiazdy – Sabriny Carpenter. W gęstym kalendarzu nowości musiało się także znaleźć miejsce dla Billie Eilish. 17 maja światło dzienne ujrzał jej trzeci studyjny album Hit Me Hard and Soft. Chwilę przed jego premierą ogłosiła dużą trasę koncertową, na której nie zabrakło Polski. Zdobywczyni dziewięciu Grammy i dwóch Oscarów zagra w krakowskiej TAURON Arenie 3 i 4 czerwca 2025 roku.
Do wizyty Amerykanki został jeszcze niemal rok. To chyba wystarczająco dużo czasu, żeby nauczyć się na pamięć wszystkich piosenek z premierowego krążka. Dziś przychodzimy wam z pomocą w odczytaniu ich kontekstów i ukrytych znaczeń. Billie Eilish, jak na rasową songwriterkę przystało, nie zdradza wszystkiego wprost, tylko zachęca do szukania własnych kluczy interpretacyjnych. Odsłuch piosenek staje się podróżą w głąb artystki… i siebie samych.
Budowanie napięcia
Na wstępie wypada jeszcze odnotować, że Hit Me Hard and Soft to długo wyczekiwany materiał. Billie już dwa i pół roku temu zdradziła, że pracuje nad piosenkami z bratem Finneasem. Kres plotkom i domysłom położyła dopiero wiosenna akcja billboardowa. Enigmatyczne napisy She’s the headlights / I’m the deer oraz Did I cross the line były jasnym sygnałem, że coś się święci.
Co ciekawe, gwiazda poszła wbrew obowiązującym trendom marketingowym i zrezygnowała z publikacji singli. – Nie lubię, gdy piosenki są wyjęte z szerszego kontekstu – uzasadniała swoją decyzję. Artystce nie udało się jednak całkowicie dochować tajemnicy. Utwory Lunch, L’Amour de Ma Vie oraz Chihiro (później wyreżyserowała do niego także klip, który znajdziecie tutaj) zagrała podczas spontanicznego DJ seta na Coachelli, gdzie wystąpiła także z Laną Del Rey. Ostatnia z piosenek promowała także jej spersonalizowaną skórkę w sieciowej grze Fornite. Fragment Birds of a Feather pojawił się zaś w zwiastunie trzeciego sezonu serialu Heartstopper, ale o tym jeszcze za chwilę.
That’s what she said
Niedawno okazało się, że kultowe The Office doczeka się spin-offu rozgrywającego się w redakcji podupadającej gazety. Ta wiadomość na pewno ucieszyła Billie Eilish, bo nie od dziś wiadomo, że jest wielką fanką Michaela Scotta i spółki. W piosence My Strange Addiction użyła sampli głosów serialowych aktorów. Wystąpiła także w podcaście Office Ladies prowadzonym przez Jennę Fisher i Angelę Kinsey, grającymi w serialu Pam i Angelę.
Wokalistka chciała też złożyć hołd biurowej ekipie swoim nowym krążkiem. Była gotowa nazwać go Patheticville, co stanowi nawiązanie do słów wypowiedzianych przez jedną z bohaterek, uszczypliwą Kelly Kapoor. Neologizmu ostatecznie nie udało się jednak powiązać z treścią piosenek. A szkoda, bo byłby to całkiem nieoczywisty tytuł.
Tajemniczy telefon
Przejdźmy do konkretów. Ósmym utworem z płyty jest The Diner, które niektórzy zdążyli nazwać odpowiedzią Billie na kultowy Stan Eminema. Obie piosenki poruszają zagadnienie stalkerów: samotnych intruzów usiłujących ogrzać się w blasku sławy swoich ofiar. Mimo że czekają ich za to prawne konsekwencje, zrobią wszystko, żeby zbliżyć się do idolki czy idola.
Kompozycję wieńczy wyszeptany numer telefoniczny +1 (310) 807-3956. Po połączeniu usłyszymy artystkę nagraną na automatyczną skrzynkę głosową. Gdy zapiszemy ciąg cyfr w WhatsAppie, otrzymamy zaś dostęp do zamkniętego kanału nadawczego artystki. Podobnie zapraszała ich do interakcji w gronie bliskich znajomych na Instagramie.
Między Nickiem a Charliem
W październiku widzowie Netfliksa poznają dalsze losy jednej z najbardziej znanych nastoletnich queerowych par. Nadchodzi trzeci sezon serialu Heartstopper opartego na cyklu popularnych powieści autorstwa Alice Oseman. Z udostępnionej w sieci zajawki wynika, że Nick Nelson i Charlie Spring jeszcze pewniej czują się w swoim towarzystwie. W powietrzu wisi otwarte wyznanie miłości.
Uważni widzowie usłyszą w zwiastunie fragment piosenki Birds of a Feather, która jest niczym innym jak odą na cześć głębokiego, bezwarunkowego uczucia. – Chcę, żebyś został, dopóki nie znajdę się w grobie, dopóki nie zgniję martwy i pogrzebany, dopóki nie trafię do trumny, którą niesiesz – wylicza wokalistka. Jak kochać, to na całego.
Jeszcze więcej queeru
Zgoda na wykorzystanie utworu akurat do promocji serialu Heartstopper może mieć drugie dno. Piosenkarka na krążku Hit Me Hard and Soft po raz pierwszy tak otwarcie śpiewa o swojej biseksualności. W ubiegłym roku potwierdziła już zainteresowanie zarówno kobietami, jak i mężczyznami, choć nie omieszkała wówczas dodać, że frustruje ją konieczność publicznego coming outu. – Zastanawiam się nad tym, dlaczego nie możemy po prostu istnieć? Jestem taka już od dłuższego czasu, ale po prostu o tym nie mówiłam – mówiła.
Potwierdzeniem przynależności do społeczności queerowej okazuje się utwór Lunch. – Okazał się częścią tego, co pomogło mi stać się tym, kim jestem i być prawdziwą – zdradziła w rozmowie z portalem Rolling Stone. W refrenie kompozycji nie kryje swojego pożądania do dziewczyn. Jak kochać, to na całego. I każdego, kogo się chce.
Prztyczek w stronę byłego…
Niedawne przykłady Olivii Rodrigo, Tylera, the Creatora czy wspomnianej Taylor Swift pokazały, że break-up albums nie opierają się trendom. W końcu sklejanie złamanego serca i przejście przez rozstanie z podniesioną głową było, jest i będzie uniwersalnym romantycznym doświadczeniem. Billie Eilish na Hit Me Hard and Soft także nie ignoruje jego znaczenia. Dowód? Wspomniany już utwór L’Amour de Ma Vie.
– Życzę ci wszystkiego najlepszego na resztę twojego życia. Czułam żal, gdy patrzyłam ci oczy. Ale muszę przyznać, że skłamałam, gdy mówiłam, że jesteś miłością mojego życia – rozpoczyna spowiedź artystka. W drugiej części piosenki czuć już od niej zdecydowanie większy chłód. – Chciałeś to zatrzymać jak coś, co znalazłeś, dopóki przestałeś tego potrzebować – oskarża byłego partnera. Choć jego nazwisko nie pada wprost, łatwo połączyć kropki i domyślić się, że chodzi o Jessego Rutherforda. Wokalista The Neighborhood przez kilka miesięcy spotykał się z Billie, ale krążyły pogłoski, że zrobił to głównie dla atencji paparazzi.
… i mediów
Wokalistka najwyraźniej lubi startować z wysokiego C. Krążek Happier Than Ever otwierało Getting Older, When We All Fall Asleep, Where Do We Go? zaś – Bad Guy. Nie inaczej stało się w tym przypadku. Album rozpoczyna się od wyjątkowo konfesyjnego Skinny. Autorka między wierszami pochowała w nim całkiem dużo wyznań. Poza tym, że potwierdza swoją biseksualność, to wyznaje, że boi się starości. Nadal doskwiera jej także dysmorfia ciała.
Piosenka nie kończy się jednak tylko na wylewaniu gorzkich żali. Wprost pada w niej niby oczywiste, ale warte przypomnienia stwierdzenie, że za zaistniałe problemy częściowo odpowiadają media społecznościowe. – Internet jest głodny najpodlejszych zabawnych rzeczy. Ktoś musi go nakarmić – usłyszymy. Billie nasłuchała się wiele na swój temat. Teraz z nawiązką odpłaca się cynicznym komentatorom.
Początek niespodzianek
O rosnącej presji nakładanej przez przemysł muzyczny i słuchaczy wiele mówi też wers wieńczący cały album. Pytanie retoryczne: Ale kiedy usłyszę coś następnego? bezpośrednio odnosi się do oczekiwań najbardziej zagorzałych fanów Billie. Widząc tracklistę Hit Me Hard and Soft, niektórzy z nich otwarcie wyrażali swoje rozczarowanie tym, że zawiera jedynie 10 utworów. Mamy do nich jedną wiadomość: cieszcie się z tego, co mamy.
Avril Lavigne odnosi się do spekulacji związanych ze swoją śmiercią. Spoiler: artystka wciąż żyje!
Za pomoc w zebraniu materiału dziękuję Mai Malec, która jest niewątpliwie największą fanką Billie Eilish po lewobrzeżnej stronie Warszawy.
