Taco Hemingway wypuścił drugi tegoroczny album – co sądzimy o Europie?
Przesłuchaliśmy nową płytkę Taco Hemingwaya od deski do deski i możemy podzielić się pierwszymi wrażeniami na jej temat. Badajcie!
Ledwo ochłonęliśmy po wydanym w ubiegłym tygodniu albumie, a Taco Hemingway już wypuścił kolejny krążek. Po tym, co mogliśmy usłyszeć na Jarmarku, czekaliśmy z niecierpliwością, jak prezentować się będzie druga tegoroczna płyta 30-letniego rapera. Oto nasze pierwsze spostrzeżenia po przesłuchaniu Europy.
Różnorodność stylistyk
Pierwsze, co rzuca się w uszy po przesłuchaniu Europy to fakt, że Taco najwyraźniej po prostu lubi słuchać rapu. Jego świadomość panujących obecnie trendów jest imponująca i pozwala mu na tworzenie swojej własnej mieszanki. Fifi ewidentnie polubił drille, ale to nie jedyna stylistyka, którą wziął na warsztat. W Grand Prix brzmi jak Drake, a Pireneje mogłoby być kolejnym singlem Schaftera.
Leitmotiv
Autor Jarmarku nie potrafi oprzeć się spinaniu swoich albumów konkretnym leitmotivem. W przypadku Europy są to głosowe notatki relacjonujące przebieg jego podróży, które przywołują na myśl wiadomości nagrywane przez Agenta Coopera dla Diane. Czy wzmacnia to wydźwięk materiału? Niekoniecznie. Ale trudno uznać też, że w znacznym stopniu jemu szkodzi.
Autobiograficzne wątki
Ci, którzy chcieliby tak zwyczajnie spytać Taco: „jak tam mordko?”, mogą być zadowoleni. Raper nie szczędzi ciekawostek dotyczących jego codziennej egzystencji. Nie brakuje gorzkiej autorefleksji jak choćby w tracku Pieniądz i Terror: „Myślałem, że bogacze zrozumieją, że luksus ich nie uratuje/Że Balenciaga i marmur nie wyleczą ich ran/Jak bardzo się myliłem/Ale kiedyś myślałem też, że nie kupię sobie kurtki za dziesięć koła/Jak bardzo się myliłem”. Są też fragmenty bardzo osobistych zwierzeń jak w Toskania Outro: „Ile tych wersów wpisanych w notatki/Atak paniki w tych czasach nierzadki/Tyle miesięcy, że znikałem pijany co dwa dni/Chciałbym się zmienić nim odezwę się po raz ostatni”.
Podsumowując – zarówno do Europy jak i Jarmarku będziemy jeszcze wracać. Dajcie znać, co Wy sądzicie o nowych płytach Taco Hemingwaya.
