Czas wyruszyć na spotkanie ze sztuką. Bez kuratora. Wystarczą Wam własne zmysły, a dopomoże nasz mini przewodnik. Sprawdźcie, jakie wystawy zobaczyć w sierpniu.
Niezamierzenie w moim zestawieniu królują wątki kobiece. Znajdą się tu zarówno krwiożerce femme fatale, jak i wysublimowane kobiety (pozornie) idealne, czy sama Matka Natura. Pobędziemy chwilę w Warszawie, by zaraz wyruszyć dalej, a nawet do słonecznej Wenecji…
Warszawa: “Opowieści okrutne. Aleksandra Waliszewska i symbolizm Wschodu i Północy” w MSN | do 2.10.2022
Strzygi, wampiry, diaboliczne świtezianki i przerażające hybrydy od lat zamieszkują płótna Aleksandry Waliszewskiej. Od czerwca w warszawskim MSN-ie możemy zobaczyć pierwszą tak dużą wystawę artystki – nie jest to jednak ekspozycja monograficzna – i to jak najbardziej na plus! Dzięki kuratorskiej pracy Alison M. Gingeras i Natalii Sielewicz w Muzeum nad Wisłą zobaczymy cały przekrój dzieł symbolistów z różnych kręgów kulturowych. Ich prace stają się wyjątkowym tłem (czasem wręcz dosłownie), jak i kontekstem dla niezwykle spójnego dorobku Waliszewskiej. Zwiedzanie tej wystawy porównałabym wręcz do transu – więcej opowiem w Going. MORE już niedługo w ramach bardziej rozbudowanej recenzji.
Elbląg: “Afekty” w Centrum Sztuki Galeria EL | do 30.08
Kinga Kosacz-Drozdek to moje ostatnie odkrycie! I zawsze cieszę się, kiedy “wpadnę” na jakąś nową, fascynującą postać. Jej rzeźbiarskie prace przypominają mi nieco tegoroczne Biennale w Wenecji, na którym królują ceramiczne eksperymenty. Ponoć ceramika, podobnie jak tkanina, to materiał “kobiecy”. Kiedyś takie kategoryzowanie by mi przeszkadzało, dziś uważam to określenie za wyraz uznania. Artystka przepełnia swoje rzeźbiarskie popiersia różnymi emocjami, które następnie układają się w trudne do jednoznacznej klasyfikacji miny i grymasy. Często zamyślone, innym razem podejrzliwe, niekiedy lekko obojętne kobiece głowy wydają się być zmultiplikowanymi obliczami samej artystki, pokazując jednocześnie złożoność jednostkowej psychiki.
Radom: “Woman Art Power” w MCSW Elektrownia | do 11.09
Kolejną dawkę “kobiecej” sztuki znajdziemy na dużej, przekrojowej wystawie w MCSW Elektrownia “Woman Art Power”. Instytucję warto odwiedzić rownież ze względu na ciekawą architekturę – Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej zajmuje tereny oryginalnej XIX-wiecznej elektrowni. Zrewitalizowane wnętrza dziś służą jako sale wystawowe, a do 11 września zobaczymy w nich paręnaście artystek, w tym m.in. Alex Urban, Agatę Zbylut czy Iwonę Demko. Oprócz dobrze znanych reprezentantek sztuki feministycznej znajdziecie tam również przedstawicielki młodszego pokolenia, jak chociażby Katarzynę Kukułę. Tytuł mówi sam za siebie, zatem przygotujcie się na mocne społeczne komentarze i diagnozy.
Wenecja: “Niech szyją!” w Studio Cannaregio | do 6.11
To już propozycja zdecydowanie na dalszy wypad – ale za to macie jeszcze na tę wycieczkę dużo czasu! Podczas weneckiego Biennale natraficie na parę polskich akcentów – oczywiście oprócz przepięknego Pawilonu Polskiego. Jednym z nich jest wystawa “Niech szyją! Współczesna polska rzeźba uszyta”, na której zobaczycie prace artystów i artystek związanych z Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Różnorodne zastosowania tkaniny odnajdziecie w pracach Magdaleny Abakanowicz, Aliny Szapocznikow, Basi Bańdy czy innych znanych już nazwisk. Nie zabraknie współczesnych akcentów w postaci dzieł Idy Karkoszki czy Aleksandry Hołowni. Odwiedzając Studio Cannaregio zdziwicie się, jak różne mogą być zastosowania materiałów, które potocznie kojarzą się nam z konfekcją. Po tę zmianę perspektywy zdecydowanie warto wybrać się do Wenecji.
Warszawa: “Mimesis” w Zaczarowanym Ogrodzie | 17.08
To ja, Milena z przyszłości, bo trochę w przyszłość wybiegam. Przez okres wakacyjny w tzw. domkach fińskich, nieopodal Placu Na Rozdrożu, trwa festiwal Otwarty Jazdów. Co środę możecie tam zobaczyć różne działania wizualno-performatywne. Do takich należy zaliczyć “Mimesis”. Grupa artystów i artystek postanowiła zorganizować taniec dla… mokradeł. Z miłości do wodnych ekosystemów powstał specjalny bagienny klip. Video ma zachęcić do różnych improwizacji ruchowych inspirowanych grząskim rytmem podmokłych terenów, którym grozi coraz większe wysuszenie. Akcja jest też zaproszeniem do dyskusji o tym, w jaki sposób – oddolny i prosty – organizować przestrzeń wodną przyjazną wymierającym płazom.
