Czytasz
To może być najstarsza szminka na świecie. Ma nawet cztery tysiące lat

To może być najstarsza szminka na świecie. Ma nawet cztery tysiące lat

Krwistoczerwone znalezisko najprawdopodobniej należało do kobiety o wysokim statusie społecznym. Co jeszcze o nim wiemy?

Historia kosmetyków jest bardzo bogata i sięga około 5000 lat wstecz. Ich pierwsze użycia przypisuje się starożytnym Egipcjanom. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety często używali m.in. kohlu, czyli mieszaniny antymonitu, ołowiu, miedzi, popiołu oraz spalonych migdałów. W codziennym makijażu służył im jako eyeliner i trwały cień do powiek. Kohl do dziś pozostaje popularny na Bliskim Wschodzie, gdzie odgrywa ważną rolę kulturową. W niektórych krajach bywa klasyfikowany jako niebezpieczny ze względu na swój skład.

Kohl bywał przechowywany w smuklejszych, glinianych amforach pokroju tej ze zdjęcia / Metropolitan Museum of Art / materiały prasowe

Szminka szmince nierówna

Nie mniej ważne było podkreślanie ust. W Egipcie początkowo używano do tego szminki z efektem połysku wytwarzanej przy użyciu perłowej substancji znajdującej się w rybich łuskach. Sama Kleopatra najczęściej stawiała na pomadkę, której odcień pochodził od karminowych chrząszczy. Do kolorowania ust wiele kobiet używało również glinki wymieszanej z wodą.

Ten portret Kleopatry został najprawdopodobniej wykonany już po jej śmierci. Widać na nim królewskie atrybuty: farbowane włosy, diadem i spinki do włosów wysadzane perłami.

Czerwień od zawsze w modzie

Teraz naukowcy dopisują kolejny rozdział do całkiem dobrze zmapowanej historii kosmetyków. Chociaż mogłoby się wydawać, że wiemy już o nich całkiem dużo, nowe odkrycie robi duże wrażenie. Poznajcie najprawdopodobniej najstarszą pomadkę na świecie. Została odkopana w południowo-wschodnim Iranie w 2001 roku i aż do teraz czekała na identyfikację.

Coperni prezentuje torebkę w 99% wykonaną z powietrza. Czy to w ogóle możliwe?

Co wiemy o znalezisku? Z artykułu naukowego opublikowanego właśnie na łamach periodyku Scientific Reports wynika, że ręcznie rzeźbiona, kamienna fiolka datowana jest na lata 1936-1687 p.n.e. Zawartą w niej czerwoną pastę wykonano z olejów roślinnych i wosków. Po przeanalizowaniu jej pod mikroskopem zauważono, że głęboką barwę nadał jej hematyt: pospolity tlenek żelaza. Fiolkę odnaleziono na cmentarzu z trzeciego tysiąclecia p.n.e, w pobliżu rzeki Halil.

Sprawdź też
Subservience

Kamienna fiolka, w której odnaleziono szminkę / fot. M. Widale, F. Zorzi / Scientific Reports

Szminka jako znak odrębności

Należy zauważyć, że przy obecnym stanie wiedzy przypuszczamy, że mamy do czynienia nie tyle z trwałą szminką, co z farbą do ust – zastrzega jeden z badaczy szminki, Massimo Vidale. Nie była w sztyfcie tak jak współczesne kosmetyki, tylko nakładano ją pędzelkiem. Dla użytkowników i użytkowniczek nie stanowiło to jednak większego problemu. – Ze względu na swój kształt, przypominający fragment trzciny bagiennej, przedmiot jest bardzo cienki i łatwy w obsłudze – dodaje archeolog z Uniwersytetu Padewskiego.

Zespołowi badawczemu udało też się potwierdzić to, o czym było wiadomo już od dłuższego czasu. – W tamtych czasach ludzie używali zwykłych strzępków trzciny cukrowej jako pudełek lub pojemników, ale ten wykonano z kamienia szlachetnego – opowiada Vidale. Oznacza to, że szminka najprawdopodobniej należała do kobiety o wyższym statusie społecznym. Jej użycie podkreślało odrębność od innych mieszkanek Iranu, które nie mogły pozwolić sobie na taki wydatek.

Copyright © Going. 2021 • Wszelkie prawa zastrzeżone